Rust Programlama Dili

if let ile Kontrol Akışı

if let söz dizimi, if ve let sözcüklerini bir modelle eşleşen değerleri işlemek ve gerisini yok saymak için daha az ayrıntılı bir şekilde birleştirmenize olanak tanır. Liste 6-6'daki, config_max değişkenindeki bir Option<u8> değeriyle eşleşen, ancak yalnızca değer Some değişkeniyse kodu yürütmek isteyen programı düşünün. ode if the value is the Some variant.

fn main() {
    let config_max = Some(3u8);
    match config_max {
        Some(max) => println!("The maximum is configured to be {}", max),
        _ => (),
    }
}

Liste 6-6: Değer yalnızca Some olduğunda kodu çalıştırmayı önemseyen bir eşleşme

Eğer değer Some ise, değeri modeldeki max değişkenine atayarak Some varyantındaki değeri yazdırırız. None değeriyle hiçbir şey yapmak istemiyoruz. match ifadesi için, yalnızca bir değişkeni işledikten sonra _ => () eklemeliyiz, bu da eklemesi can sıkıcı bir koddur.

Bunun yerine, if let yapısını kullanarak bunu daha kısa bir şekilde yazabiliriz. Aşağıdaki kod, Liste 6-6'daki match yapısıyla aynı şekilde davranır:

fn main() {
    let config_max = Some(3u8);
    if let Some(max) = config_max {
        println!("The maximum is configured to be {}", max);
    }
}

if let söz dizimi, eşittir işaretiyle ayrılmış bir model ve ifade alır. İfadenin match'e verildiği ve modelin ilk kolu olduğu bir match ile aynı şekilde çalışır. Bu durumda, model Some(max) şeklindedir ve max, Some içindeki değere atanır. Daha sonra, match yapısında max'ı kullandığımız gibi, if let bloğunun gövdesinde de maxı kullanabiliriz. Değer modelle eşleşmezse if let bloğundaki kod çalışmaz.

if let kullanmak, daha az yazma, daha az girinti ve daha az ilintili kod anlamına gelir. Ancak, match'in zorunlu kıldığı kapsamlı denetimi kaybedersiniz. match ve if let arasında seçim yapmak, kendi özel durumunuzda ne yaptığınıza ve kısalık kazanmanın kapsamlı kontrolü kaybetmek için uygun bir değiş tokuş olup olmadığına bağlıdır.

Başka bir deyişle, if let ifadesini, değer bir model eşleştiğinde kodu çalıştıran ve ardından diğer tüm değerleri yok sayan bir match için 'sözdizimsel tatlılık' olarak düşünebilirsiniz.

Bir if let'e else ekleyebiliriz. else ile gelen kod bloğu, if let ve else'e eş değer olan match ifadesindeki _ durumu ile kullanılacak kod bloğu ile aynıdır. Quarter varyantının da bir UsState değerine sahip olduğu Liste 6-4'teki Coin numralandırılmış yapı tanımını hatırlayın. Çeyreklerin durumunu açıklarken gördüğümüz tüm çeyrek olmayan paraları saymak istersek, bunu şöyle bir eşleşme ifadesi ile yapabilirdik:

#[derive(Debug)]
enum UsState {
    Alabama,
    Alaska,
    // --snip--
}

enum Coin {
    Penny,
    Nickel,
    Dime,
    Quarter(UsState),
}

fn main() {
    let coin = Coin::Penny;
    let mut count = 0;
    match coin {
        Coin::Quarter(state) => println!("State quarter from {:?}!", state),
        _ => count += 1,
    }
}

Veya şu şekildeki bir if let ve else ifadesini kullanabiliriz:

#[derive(Debug)]
enum UsState {
    Alabama,
    Alaska,
    // --snip--
}

enum Coin {
    Penny,
    Nickel,
    Dime,
    Quarter(UsState),
}

fn main() {
    let coin = Coin::Penny;
    let mut count = 0;
    if let Coin::Quarter(state) = coin {
        println!("State quarter from {:?}!", state);
    } else {
        count += 1;
    }
}

Programınızın bir match kullanarak ifade edemeyecek kadar ayrıntılı bir mantığının olduğu bir durumunuz varsa, if let'in de Rust araç kutunuzda olduğunu unutmayın.

Özet

Şimdi, bir dizi numaralandırılmış değerden biri olabilecek özel türler oluşturmak için numaralandırmaların nasıl kullanılacağını ele aldık. Standart kütüphanenin sunmuş olduğu Option<T> türünün, hataları önlemek için tür sistemini kullanmanıza nasıl yardımcı olduğunu gösterdik. Numaralandırılmış yapı değerlerinin içinde veriler olduğunda, kaç modeli ele almanız gerektiğine bağlı olarak bu değerleri çıkarmak ve kullanmak için match veya if let kullanabilirsiniz.

Rust programlarınız artık yapıları ve numaralandırmaları kullanarak etki alanınızdaki kavramları ifade edebilir. API'nizde kullanılacak özel türler oluşturmak, tür güvenliğini sağlar: derleyici, fonksiyonlarınızın yalnızca her işlevin beklediği türden değerleri almasını sağlar.

Kullanıcılarınıza iyi organize edilmiş, kullanımı kolay ve yalnızca kullanıcılarınızın ihtiyaç duyacaklarını tam olarak ortaya koyan bir API sağlamak için şimdi Rust'ın modüllerine dönelim.